"หากการสร้างคัสตอมไบค์ขึ้นมาสักคันหนึ่งเป็นเรื่องง่ายและราบรื่นในทุกขั้นตอนราวกับถูกกำหนดเอาไว้ล่วงหน้า มันคงจะเป็นอะไรที่ดีเยี่ยมไม่น้อยเลยทีเดียว..."

ถ้าอย่างนั้น เจ้า “Mule Motorcycles Punisher” คันที่เห็นอยู่นี้ไม่ได้เป็นแบบสิ่งกล่าวมาหรอกรึ...!?

เปล่าเลย...เจ้า Mule Motorcycles Punisher หรือที่เรียกสั้น ๆ ว่า The Punisher (แอนตี้ฮีโร่ของ Marvel Comics) นั้นเป็นชื่อที่ถูกนำมาต่อท้ายชื่อเดิมของรถคันนี้ในภายหลัง เนื่องจาก Bruce Baxter เจ้าของรถและผู้สร้างถูกเหตุการณ์ไม่คาดฝันมากระทบกระเทือนทางจิตใจอย่างรุนแรงก่อนที่จะมีการลงมือสร้างเจ้าสองล้อวายร้ายจอมพลังคันนี้ขึ้นมาอย่างเป็นจริงเป็นจัง โดย Richard Pollock ผู้ร่วมสร้างชิ้นงานอีกคน (ที่ทำหน้าที่แค่เฟ้นหาและลงมือประกอบชิ้นส่วนพิเศษต่าง ๆ ลงไปบนตัวเจ้ารถสุดงามคันที่เห็น) ยอมรับอย่างสุดจิตสุดใจเลยว่าเจ้า XR1660 สองล้อพันธุ์สตรีทหรือเจ้า Punisher คันนี้นั้น “สมกัน” กับชื่อที่ไปเอามาใช้แน่นอน

“รถคันนี้ทำให้ความคิดสำหรับการสร้างสรรค์อะไรสักอย่างของผมเป็นอันต้องหยุดไปดื้อ ๆ มาแล้ว”

“ทุกชิ้นส่วนที่เห็นบนรถคันนี้ หลายอย่างก็ตีกันเอง หลายอย่างก็ถูกเปลี่ยนไปมาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไอ้รถนี่มันเหมือนงานตัวอย่างที่ทำเท่าไรก็ไม่เสร็จซะที บางทีมันก็ทำให้ผมคิดอะไรไม่ออกไปเลย นาทีนั้นความคิดผมตันไปหมด ในสมองไม่เหลือพื้นที่ให้ผมคิดถึงมันอีกต่อไป โอ้ พระเจ้า ผมไม่อยากแม้กระทั่งจะเหลียวไปมองมันเลยแม้แต่น้อย” เขากล่าวซ้ำ

จะว่าไป ไอ้รถที่เห็นอยู่มันก็น่าดูแล้วก็น่าลองขี่ไม่ใช่หรือ (ถ้าเป็นไปได้) และจริง ๆ แล้ว ชิ้นส่วนสำคัญ ๆ ของรถคันนี้อย่างถังน้ำมันแฮนด์เมดขนาดความจุ 3 แกลลอนจาก Racetec มันก็น่าจะเพียงพอต่อการขี่ไปมาแถวบ้านของเขาที่ Northern California แล้วก็ทำให้เขาโอเคกับมันอยู่นะ

“แรงบันดาลใจรึ? ไม่รู้สิ ผมอยู่ที่ Bay Area มาตั้งแต่เล็กจนโต ตอนปี 1971 น่ะ ไอ้มอเตอร์ไซค์แข่งทางเรียบที่มันมีอยู่ทั่วไปผมก็ไปดูมันบ้างอะไรบ้าง”

“ผมเคยคิดอยากจะเปลี่ยนไอ้รถแข่งพวกนั้นให้กลายเป็นสองล้อแข่งแรง ๆ สำหรับใช้บนถนนทั่ว ๆ ไปได้บ้าง” Baxter กล่าว

โปรเจคนี้เริ่มขึ้นตั้งแต่เมื่อ 10 ปีที่แล้ว และก็ผ่านการทำซ้ำไปซ้ำมาอยู่หลายครั้ง จนทำให้อดคิดไม่ได้ว่าบางทีการสร้างงานที่ยาวนานและน่าเบื่อหน่ายนี้อาจจะสื่อถึงประสบการณ์การขับขี่มอเตอร์ไซค์ที่มีอยู่แค่น้อยนิดก็เป็นได้

การขับขี่ The Punisher ให้อารมณ์คล้ายกับบอลชายหาดทำจากสารแบเรียมบรรจุเทอร์โมนิวเคลียร์ที่พร้อมจะระเบิดได้ตลอดเวลาเป็นตัวขับเคลื่อน มันไม่หนัก ไม่สิ มันให้ความรู้สึกแน่นกระชับต่างหาก เครื่องฮาร์เล่ย์ฯ สปอร์ตสเตอร์ขนาด 100 คิวบิกนิ้ว ให้กำลังของเครื่องที่ 130 แรงม้า และแรงบิดขนาด 130 ฟุตปอนด์

ท่อต่าง ๆ ที่อยู่บนรถคันนี้ล้วนเป็นเกรดเดียวกันกับงานที่ใช้ในอุตสาหกรรมอากาศยาน ช่วยเรื่องการทำงานที่ลื่นไหลของเครื่องและระบบการไหลเวียนของน้ำมันได้เป็นอย่างดีเลย

“ผมต้องการเครื่องยนต์ที่สามารถทำความเร็วรอบได้สูงสุด 7,500 รอบต่อนาที แล้วก็สัก 6,800 รอบต่อนาทีเวลาขี่ในเมือง” Baxter กล่าว “การจะปรับแต่งให้เครื่อง V-Twin ของฮาร์เล่ย์ฯ ทำงานได้แบบไม่มีปัญหาที่รอบความเร็วของเครื่องที่ว่านี่กลับต้องใช้เวลาร่วมปี”

Pollock ว่าจ้างให้ Dan Baisley ช่างผู้ชำนาญอันเลื่องชื่อเป็นผู้ปรับจูนเครื่อง พร้อม Baxter Lineaweaver และ Dale Lineaweaver จาก Lineaweaver Racing เป็นผู้พัฒนาต่ออีกขั้นหนึ่ง

ขุมพลังของรถคันนี้มาจากแครงก์เคสของ S&S ที่ทำงานร่วมกับลูกสูบจาก Axtell กรองอากาศคู่สองอันจาก Baisley และคาร์บูเรเตอร์แบบปรับแต่งจาก Bob Woods

“ถ้าคุณจะลงมือสร้างเจ้า XR-750 Replica สักคันเอาไว้สำหรับวิ่งไปมาบนถนน เครื่องของมันจะต้องเป็นคาร์บูเรเตอร์คู่ที่ทำงานร่วมกับชุดกรองอากาศแยกเท่านั้น” Baxter กล่าว

“คงจะมีแต่ไอ้เครื่องอันนี้ที่ใช้กรองอากาศคู่ของ Dan Baisley อยู่อันเดียวกระมัง”

ขั้นตอนการปรับปรุงงานนี้ต้องผ่านการรื้อชิ้นส่วนมอเตอร์ไซค์ทั้งคันไปไม่ต่ำกว่า 3 ครั้ง และทุก ๆ ครั้งเครื่องก็ต้องถูกถอดออกด้วยฝีมือของ Baxter ผู้ที่ดูเหมือนจะว่ากลายเป็นคนที่ลงมือทำงานส่วนใหญ่ด้วยตัวเองไปซะแล้ว

Pollock รับหน้าที่จับยัดเครื่องลงไปในเฟรมของ C&J ที่จะต้องมีการปรับแต่งขนาดความสูงของเครื่องสักเล็กน้อยเพราะขนาดที่สูงกว่าปกติของเฟรม

“ผมโทรหาแดนเพราะคิดว่าไอ้เครื่องขนาด 100 คิวบิกนิ้วอันนี้เครื่องยนต์ยืดระยะชัก (stroker)  เพราะฉะนั้น เราต้องทำให้เครื่องมันมีความสูงมากกว่านี้ก่อนที่จะยัดมันลงไปในเฟรมที่ว่า” Pollock กล่าว

“Dan เอาไปวัดขนาดแล้วก็ทำให้มันสูงขึ้นได้ถึง 1¼ นิ้วจากเดิม โอ...พระเจ้า มันสูงขึ้นจริงๆ ด้วยแฮะ”

“ด้วยความตั้งใจที่ว่าเราจะทำให้รถคันนี้เป็นมอเตอร์ไซค์สตรีท-แทรคเกอร์ธรรมดาๆ ฉะนั้นช่วงด้านหน้าที่มีไว้สำหรับเลี้ยวก็ถูกคงไว้ที่ตำแหน่งเดิมไม่มีเปลี่ยนแปลง ขณะเดียวกันเฟรมบนบริเวณช่วงหลังที่อยู่ด้านท้ายก็จำต้องถูกยกขึ้นให้สูงอีกสักเล็กน้อย ก็อย่างที่เห็นนั่นละครับ ไอ้รถคันที่เห็นก็ไม่ได้ดูโย่งแถมตำแหน่งที่ตั้งของเครื่องก็ต่ำลงมาแค่นิดเดียวเอง”

ตะเกียบขนาด 45 มิลลิเมตรจาก Honda CBR900RR (ที่เลือกเพราะคนที่ทำหน้าที่ตรงนี้อยากให้เจ้านี่ดูคล้าย ๆ กับรถแข่งสนามฝุ่นตัวโปรดของเขาอย่าง Ceriani) ทริปเปิลแคลมป์จาก A&A Racing พร้อมด้วยโช๊คคู่จาก Öhlins วางบนสวิงอาร์มจาก C&J แบบปรับแต่งใหม่ให้แข็งแรงกว่าเดิม และระบบเบรกลูกสูบไทเทเนียมรุ่น Monoblocs จาก Brembo ล้วนถูกคัดสรรมาเป็นอย่างดี

“ตอนผมสั่งซื้อของพวกนี้เมื่อปี 2002 ผมบอกกับคนรับออร์เดอร์ว่าผมขอชิ้นงานเกรดเดียวกับ MotoGP” Baxter พูดต่อ

“พูดจากใจจริงเลยนะ คุณอาจไม่จำเป็นต้องใช้เบรกเลยแม้แต่น้อย แต่เมื่อถึงยามคับขันจริง ๆ ไอ้ของพวกนี้แหละมันจะมาช่วยคุณไว้”

ขอบล้อ หน้า-หลัง จาก Sun แล้วอะไรอีกล่ะ...อ้อ...ยางแข่งสนามฝุ่นจาก Goodyear ขนาด 19 นิ้ว แล้วดุมล้อหน้าจาก Yamaha XS650 และดุมล้อหลังจาก A&A Racing แบบที่เห็นใน XR-750 นั่นเอง

“ผมเสียลูกชายสุดรักของผมไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อปี 2005” Baxter กล่าว

“ก่อนหน้านั้น เราไปทานมื้อเย็นด้วยกันกับเพื่อน ๆ เราก็พูดถึงเรื่องรอยสักกัน ผมก็คุยโวไปเล่น ๆ ว่าลูกชายของผมมันยังเด็กอยู่ มันไม่มีรอยสักหรอก แม้แต่ตุ้มหูผู้ชายแล้วก็ไอ้พวกเครื่องประดับตามตัวมันยังไม่ใส่เลย”

“แต่พอผมพูดจบ รู้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น Adam ไอ้ลูกชายตัวดีของผมที่ป่านนี้แกก็น่าจะอายุ 20 แล้ว ค่อย ๆ ถกแขนเสื้อข้างขวาขึ้นเพื่อโชว์รอยสักของ The Punisher แล้วก็หัวเราะก๊ากไม่หยุด”

“เซอร์ไพร์สเล็กน้อยนะ ผมก็รู้ดีว่าลูกผมมันชอบรถมอเตอร์ไซค์ขนาดไหน แกเคยเป็นนักกีฬามวยปล้ำของวิทยาลัยแถมยังคลั่งไอ้เจ้า The Punisher นี่อีก แล้ว AMB ใต้โลโก้ตรงช่วงท้ายของรถที่คุณเห็นน่ะก็มาจากคำนำหน้าชื่อของแกด้วย” 

...นั่นก็คือเรื่องจริงที่อยู่เบื้องหลังของการสร้างเจ้าสองล้อ “ตัวแรง” คันนี้

และคงจะไม่แปลกเลย ถ้ามอเตอร์ไซค์คันนี้จะเป็นทั้งรถที่เพียบพร้อมไปด้วยกำลัง (เครื่องยนต์) อันมหาศาล และเป็นรถที่ถูกสร้างขึ้นเพื่ออุทิศให้ลูกชายสุดที่รักผู้ซึ่งเป็นแฟนตัวยงของ The Punisher ในเวลาเดียวกัน...

บทความโดย Mark Hoyer, editor of Cycle World

ภาพประกอบโดย Andrew Wheeker of AutoMotoPhoto

ที่มา www.bikeexif.com